ԱՎԱՆԴԱԿԱՆ ԵՐԳ-ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅՈՒՆԸ, ԾԵՍԵՐԸ ՎԵՐԱԴԱՐՁՆԵԼ ԺՈՂՈՎՐԴԻՆ

 Այս ա­միս ՙԲյու­րա­կան՚ վո­կալ հա­մույ­թը մի շարք հա­մերգ­նե­րով հան­դես ե­կավ Ար­ցա­խում: Հա­մեր­գա­շա­րը սկիզբ ա­ռավ Գո­րի­սում` հու­լի­սի 24-ին, ա­պա շա­րու­նակ­վեց Ար­ցա­խում: Հու­լի­սի 25-ին խում­բը ե­լույթ ու­նե­ցավ Շու­շիի Նա­րե­կա­ցի ար­վես­տի միու­թյու­նում, հու­լի­սի 26-ին` Ստե­փա­նա­կեր­տի Սա­յաթ-Նո­վա­յի ան­վան ե­րաժշ­տա­կան քո­լե­ջում և հու­լի­սի 28-ին` Գան­ձա­սար վա­նա­կան հա­մա­լի­րում: Հա­մեր­գա­շա­րը կյան­քի կոչ­վեց Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան մշա­կույ­թի, ե­րի­տա­սար­դու­թյան հար­ցե­րի և զբո­սաշր­ջու­թյան նա­խա­րա­րու­թյան նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ և ա­ջակ­ցու­թյամբ: ՙԲյու­րա­կան՚ վո­կա­լա­յին հա­մույ­թի գե­ղար­վես­տա­կան ղե­կա­վար Գո­հար Հա­րու­թյու­նյա­նը նշեց, որ հա­մեր­գա­յին այս ծրա­գի­րը նվիր­ված է Կո­մի­տա­սի 150-ա­մյա­կին:

Հա­մեր­գի ծրագ­րում հն­չե­ցին հին հայ­կա­կան հոգևոր, աշ­խար­հիկ եր­գեր և ե­րաժշ­տու­թյուն: Հն­չե­ցին Կո­մի­տա­սի ՙՈվ զար­մա­նա­լի՚, ՙԱյ­սօր ձայնն հայ­րա­կան՚, ՙՔրիս­տոս ի մեջ մեր հայտ­նե­ցավ՚ հոգևոր եր­գե­րը: Ան­չափ հե­տաքր­քիր էին հա­ցի պատ­րաստ­ման հետ կապ­ված ծի­սա­կան եր­գե­րը: Դրանց մեծ մա­սը ներ­կա­յաց­վեց Գրի­գոր Ա­ռա­քե­լյա­նի մշակ­մամբ, նաև հն­չե­ցին Կո­մի­տա­սի եր­գե­րը` ՙԲա­րի լու­սու աստղ երևաց՚, ՙԳու­թա­նը հաց եմ բե­րում՚, ՙԼոռ­վա գու­թա­ներգ՚, ՙՍան­դի երգ՚, ՙՀունձ­քի երգ՚, ՙՀաց թխե­լու երգ՚: Մեծ տպա­վո­րու­թյուն թո­ղեց մե­նա­կա­տար Գևորգ Գի­նո­սյա­նը, ով կա­տա­րեց Ներ­սես Շնոր­հա­լու ՙՆոր ծա­ղիկ՚ և ՙՄե­ղե­դի հա­րու­թյան՚ շա­րա­կան­նե­րը: Ա­ռա­ջին ան­գամ ար­ցախ­ցի հան­դի­սա­տես­նե­րը ունկ­նդ­րե­ցին հատ­ված­ներ ՙԿա­րոս խաչ՚ է­պո­սից (մշ.` Գ. Ա­ռա­քե­լյա­նի): Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցու ՙԱ­հեղ ձայնն՚ և Դա­նիել Ե­րա­ժիշ­տի ՙԱ­մեն ա­ռա­վոտ և լույս՚ (գր­ված է Գրի­գո­րիս Ախ­թա­մար­ցու խոս­քե­րով, 16-դ դար) եր­գե­րը հն­չե­ցին երգ­չախմ­բի և մե­նա­կա­տար?Գևորգ Գի­նո­սյա­նի կա­տար­մամբ:
ՙՆման հա­մեր­գա­յին ծրագ­րե­րով բա­վա­կա­նին հա­ճախ ենք հան­դես գա­լիս թե՜ Երևա­նում և թե՜ շր­ջան­նե­րում,- ա­սում է Գո­հար Հա­րու­թյու­նյա­նը:- Այս ծրագ­րի շր­ջա­նակ­նե­րում նա­խա­տե­սել ենք հան­դես գալ Գո­րի­սում, Շու­շիում, Ստե­փա­նա­կեր­տում, իսկ կի­րա­կի օ­րը` Գան­ձա­սա­րում, մաս­նակ­ցել Վար­դա­վա­ռի տո­նին նվիր­ված մի­ջո­ցառ­մա­նը: Եվ շատ տպա­վոր­ված ենք հան­դի­սա­տե­սի ջերմ ըն­դու­նե­լու­թյու­նից՚:
ՙԲյու­րա­կան՚ վո­կալ հա­մույթն ար­դեն 5 տա­րե­կան է, այն ստեղծ­վել է Բյու­րա­կա­նի ե­կե­ղե­ցում, պատ­մում է գե­ղար­վես­տա­կան ղե­կա­վա­րը: Հե­տա­գա­յում այն դար­ձել է ինք­նու­րույն հա­մույթ և մաս­նակ­ցել հին ե­րաժշ­տու­թյան մի շարք փա­ռա­տո­նե­րի: Հա­մեր­գա­յին ծրագ­րե­րով խում­բը ե­ղել է Լե­հաս­տա­նում, Լատ­վիա­յում, Լիտ­վա­յում: ՙՄենք նպա­տակ ու­նենք վե­րա­կանգ­նել մեր ազ­գա­յին հին ա­վան­դույթ­ներն ու ե­րաժշ­տու­թյու­նը? սկ­սած 5-րդ դա­րից: Ա­վան­դա­կան ե­րաժշ­տու­թյու­նը ներ­կա­յաց­նում ենք ժա­մա­նա­կա­կից մշա­կում­նե­րով: Մշակ­ման հե­ղի­նակն է կոմ­պո­զի­տոր Գրի­գոր Ա­ռա­քե­լյա­նը, ով նաև վե­րա­կանգ­նել է հայ­կա­կան վիո­լա գոր­ծի­քը՚,- ա­սում է նա:
Գո­հար Ա­ռա­քե­լյանն ան­չափ կարևո­րում է հին հայ­կա­կան ա­վան­դա­կան երգ-ե­րաժշ­տու­թյան, ծե­սե­րի վե­րա­կանգ­նու­մը, վե­րա­դար­ձը մեր ա­ռօ­րյան: ՙԱյս ան­գին գան­ձե­րի կրող­նե­րը մենք պետք է դառ­նանք՚,- պն­դում է նա և հա­վա­տում, որ հենց նման հա­մերգ­նե­րը կօգ­նեն դա ի­րա­կա­նաց­նել:

;