2023-ԻՆ ՊԵՏՔ Է ՀԶՈՐԱՑՆԵՆՔ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԱՐՑԱԽԸ
Հարցազրույց ԱՀ Նախագահի Սփյուռքի հարցերով խորհրդական Ազատուհի ՍԻՄՈՆՅԱՆԻ հետ
- Տիկին Սիմոնյան, ինչպիսի՞ն էր 2022-ը Ձեր գործունեության համար։ Իրականացված աշխատանքներից ո՞րը կառանձնացնեիք։
-Դժվար է ամփոփ ներկայացնել ողջ տարվա աշխատանքը, որովհետև դրանք բազմազան են, բազմոլորտ և ներառում են մեկ տասնյակը գերազանցող տարբեր երկրների հայկական համայնքների, կազմակերպությունների ու անհատների հետ կատարված ու դեռևս ընթացքի մեջ գտնվող ծրագրեր ու անելիքներ` սկսած Հարավային Ամերիկայից, ԱՄՆ-ից, Ֆրանսիայից, Գերմանիայից, Մեծ Բրիտանիայից, Լիբանանից մինչև Ռուսաստանի Դաշնություն: Սովորաբար արտասահմանյան հայկական համայնքներ գործուղումներս ոչ միայն տեղեկատվական բնույթ են կրում և նոր կապերի ու հարաբերությունների հաստատում ենթադրում, այլ նաև ուղեկցվում են շատ հստակ ծրագրեր ներկայացնելով. այդ ծրագրերի մասին քննարկումներ են ընթանում, բանակցություներ ենք ունենում, որից հետո դրանք մեկնարկում են: Սովորաբար ներկայացնելով ծրագրերը և Արցախում առկա իրավիճակը հիմնականում շեշտը դնում եմ Ստեփանակերտի Քերոլայն Քոքսի անվան վերականգնողական կենտրոնի վրա. ինքս հանդիսանալով այդ կենտրոնի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահը, ամենատարբեր լսարաններում փորձում եմ ներկայացնել նրա բացառիկ գործունեությունը Արցախի Հանրապետության տարածքում: Ուրուգվայ կատարած այցի ընթացքում, երբ հանդիպեցի տեղի Հայոց Թեմի առաջնորդ Հակոբ Արքեպիսկոպոս Գլեճյանի հետ, ով նաև հանդիսանում է «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի Ուրուգվայի մասնաճյուղի խորհրդի նախագահը, նա ցանկություն հայտնեց առողջապահական որևէ ծրագիր իրականացնել Արցախում: Ես ներկայացրի Ստեփանակերտի Քերոլայն Քոքսի անվան վերականգնողական կենտրոնի առջև ծառացած խնդիրները, և նրանք հանձն առան մեկ սենյակի վերանորոգման և կահավորման հարցը: Այժմ վերանորոգման և կահավորման ընթացքում է տնային այցելությունների սենյակը, և մենք լիահույս ենք, որ 2023թ. առաջին ամիսներին կկարողանանաք պաշտոնապես բացել այն: Սփյուռքի մեր հայրենակիցների հետ հանդիպումների և պայմանավորվածությունների արդյունքում` հուրախություն մեզ, արդեն վերանորոգվել և անհրաժեշտ տեխնիկայով է համալրվել կենտրոնի Էրգոթերապիայի սենյակը (20.000 դոլար), որը իրականացրել է «Արարատ» բարեգործական հիմնադրամը և Ֆիզիոթերապիայի սենյակը (15.000 դոլար), որի հովանավորն է Հայ օգնության միությունը (ՀՕՄ)։ Ներկայում վերանորոգման փուլում են կենտրոնի սանհանգույցները, որը հովանավորում է ամերիկահայ բարերար Ջասիկ Բունիաթյանը: Հարավային Ամերիկա կատարած իմ հանդիպումների մեջ նույնպես ներկայացրել եմ որոշ ծրագրեր, որոնք հանդիսանում են նաև տվյալ գործուղման և աշխատանքային այցի արդյունքները: Բրազիլիայի հայ համայնքի հետ իմ համագործակցությունը մեկնարկել է դեռևս պատերազմից առաջ: Ետպատերազմյա Արցախում, կարևորելով կրթական և գյուղատնտեսական ոլորտների բարեփոխումների անհրաժեշտությունը, արգենտինահայ բարերար Դանիել Կեչիբաչյանը ԱՀ Ասկերանի շրջանի Ներքին Սզնեք համայքնի 19 ընտանիքի տրամադրել է 38 հատ խոզի գոճի՝ յուրաքանչյուրին 2-ական: Այսպիսի ծրագրերը հնարավորություն են տալիս արցախցիներին զբաղվածության ու եկամտի աղբյուր ունենալ: Հայ Բարեգործական Ընդհանուր Միության (ՀԲԸՄ) Բրազիլիայի մասնաճյուղի կողմից Մարտունի քաղաքի Վ. Խաչատրյանի անվան արհեստագործական ուսումնարանին տրամադրվել է խառատի հաստոց, մոտոբլոկ և խոտհնձիչ (3500 դոլար)՝ ուսումնական գործընթացն ավելի արդյունավետ կազմակերպելու համար։ Կուզենայի առանձնացնել «Բառնաբաս» միջազգային հիմնադրամի բացառիկ բարեգործական ծրագրերի իրականացումն Արցախում: Այս հիմնադրամը բաղկացած է միայն օտարազգի անդամներից, այն հայկական հիմնադրամ չէ, բայց լավագույնս համագործակցում է Մայր Աթոռ Սբ Էջմիածնի և Միացյալ Թագավորության և Իռլանդիայի Հայոց առաջնորդ Սրբազան Հոր՝ Հովակիմ եպս. Մանուկյանի հետ: Հովակիմ եպս. Մանուկյանի միջնորդությամբ առիթ ունեցա հիմնադրամի խորհրդի նախագահի հետ հանդիպելու և զրուցելու Արցախում առկա իրավիճակի մասին, նրանց ներկայացրի մի շարք ծրագրեր` երկարօրյա դպրոցների բացման անհրաժեշտության և սահմանային մի շարք համայնքների բնակիչներին անասնագլխաքանակի տրամադրման վերաբերյալ: Թվով 350 շահառու ընտանիքի տրամադրվեցին մեղվաընտանիքներ, մայր ոչխարներ և խոզի գոճիներ: Ծրագրի ընդհանուր բյուջեն կազմել է 62.000.000 ՀՀ դրամ: Այս ծրագրի բարեհաջող ավարտից հետո «Բառնաբասը» մեկնարկեց Կիչանում և Խնապատում 2 երկարօրյա դպրոցների վերանորգման գործընթացը: Կիչանի երկարօրյա դպրոցի վերանորոգման և կահավորման համար տրամադրվել է 23.256.100 դրամ, իսկ Խնապատի համար` 16.562.400 դրամ: Եթե թվերով ամփոփենք «Բառնաբաս» միջազգային հիմնադրամը 2022թ. Արցախում իրականացրել է 101.818.500 ՀՀ դրամի բարեգործական ծրագրեր, որոնք ներառում են հանրապետության 9 համայնքներ:
Արդեն մի քանի տարի է համագործակցում ենք «Գևորգյանց» և «Նոյան Զավակներ» բարեգործական հիմնադրամների հետ: 2022թ. ընթացքում այս բարեգործական հիմնադրամների կողմից անհրաժեշտ գույք և տեխնիկա ստացան Մարտակերտի շրջանի Ն. Հոռաթաղի, Չլդրանի, Զագլիկի և Մարտունու շրջանի Թաղավարդի միջնակարգ դպրոցները: Ծրագրի ընդհանուր բյուջեն կազմել է 11.145.000 ՀՀ դրամ: Հիշեցնեմ, որ նախորդ՝ 2021թ., այս 2 հիմնադրամներն ամբողջովին կահավորել և վերազինել են ևս 2 դպրոց՝ Մարտակերտի շրջանի Մաղավուզի և Քոլատակի միջնակարգ դպրոցները, ինչպես նաև՝ Հաթերքի մանկապարտեզը: Բյուջեն կազմել է 8.910.000 ՀՀ դրամ:
-Ինքներդ գո՞հ եք Ձեր կատարած աշխատանքներից։
-Պատերազմից անցել է երկու տարի, և այս ժամանակահատվածում, իմ դիտարկմամբ, պետք է ավելի շատ աշխատանք անեինք։ Բայց քանի որ մեր կյանքը բնականոն հունով չի ընթանում, ըստ այդմ կատարվածը կարելի է նորմալ համարել։ Չեմ համարում, որ մեծ մասշտաբով ծրագրեր ենք իրականացրել, բայց դրանք աշխարհագրորեն ներառել են տարբեր համայնքներ, գրեթե մեկ տասնյակից ավելի երկրներ՝ իրենց համայնքային կառույցներով, թեմական մարմիններով, բարերարների, հին և նորաստեղծ կազմակերպությունների ջանքերով։ Մեր գործունեությունը կկրի շարունակական բնույթ, մենք մեր ընթացքը չենք դանդաղեցնի, ընդհակառակը՝ ավելի պիտի արագացնենք ու ավելի արդյունավետ և հասցեական ծրագրեր ընդգրկենք։ Ոչ ոք չի կարող մեզ հուսահատեցնել ու մեր գործունեությունը կասեցնել։
- Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք գալիք 2023-ից։
-Կարծում եմ` մենք կհամախմբվենք, կմիաբանվենք, կունենանք մեր առջև դրված հստակ նպատակներ, ու նաև հստակ ճանապարհային քարտեզ՝ իր պատասխանատուներով, որպեսզի կարողանանք այդ նպատակները կյանքի կոչել ու հաշվետու լինել դրանց համար։ 2023-ին պետք է հզորացնենք Արցախը` զարգացնելով սահմանային մեր բնակավայրերը. դրանք պետք է վերաբնակեցվեն, ժողովրդագրական աճ ապահովեն` ծնելիությունը խթանելով։ Հույս ունեմ, որ անվտանգության առումով ևս հաջողություններ կունենանք և սեփական ուժերով կկարողանանք ապահովել մեր պաշտպանունակությունը։
- Որտե՞ղ եք դիմավորում Նոր տարին։
- Ամանորը դիմավորում եմ ընտանիքիս հետ։ Ցավոք, մեծ ընտանիքս Հայաստանից դուրս է, սփռված՝ աշխարհով մեկ... Հայաստանում գտնվող փոքր ընտանիքիս` ծնողներիս, եղբորս, ամուսնուս ծնողների հետ միասին հավաքվում և դիմավորում ենք Նոր տարին։ Սուրբծննդյան տոներն անց ենք կացնում ընկերների ու հարազատների շրջապատում։ Տոնական սեղանի շուրջ դարձյալ քննարկում, խոսում ենք մեր համընդհանուր խնդիրների մասին։ Չեմ կարծում, որ մենք այսօր իրավունք ունենք նշել ճոխ Ամանոր. մենք պետք է Սուրբծննդյան տոներն անցկացնենք բավականին համեստ ու ժուժկալ` հրաժարվելով ավելորդ ճոխություններից՝ տոնը դարձնելով ևս մեկ առիթ, խորհելու հայկական երկու պետությունների զարգացման մասին։
Լաուրա ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ