ՆՈՐ ԱՐՏԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԴՐՄԲՈՆՈՒՄ
Նունե ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Շուրջ 17 տարի հանրապետությունում հանքարդյունաբերական գործունեություն ծավալող ՙԲեյզ Մեթըլս՚ ընկերությունը վերջին տարում, կապված Դրմբոնի հանքաքարի պաշարների սպառման հետ, արտադրական տարածքներն օգտագործելու նպատակով հետամուտ է այլ արտադրություններ կազմակերպելու գործընթացին, որոնք բնապահպանական տեսակետից ընդհանրապես վտանգ չեն ներկայացնում: Օրերս լրագրողների և բնապահպանների հետ հանդիպմանը ընկերության գլխավոր տնօրեն Արթուր ՄԿՐՏՈՒՄՅԱՆԸ մանրամասն խոսել է արդեն գործարկվող և շահագործման պատրաստվող արտադրական նոր հարթակների մասին:
4 հնարավոր արտադրություններից Դրմբոնում այսօր արդեն գործում է բնական քարի վերամշակման արտադրամաս, որի հանդիսավոր պայմաններում բացումը շուրջ մեկ տարի առաջ է տեղի ունեցել: Գերժամանակակից սարքավորումների առկայությունը հնարավորություն է տալիս արտադրամասում տարեկան 25-30 հազար քառ. մետր քարե սալիկներ արտադրելու հոսքագիծ ապահովել: Նման քանակության արտադրանք հայկական շուկան ունակ չէ իրացնել, ուստի ընկերությունը եվրոպական երկրներ արտահանելու հնարավորություններն է օգտագործում: Ընկերության ղեկավարի խոսքով՝ հումքային բազան ապահովելու համար ուսումնասիրվում են հանրապետության քարի հանքերը: Ըստ Ա. Մկրտումյանի` Արցախն ունի քարի` ոչ մետաղական արդյունաբերական հումքի հետաքրքիր ու բացառիկ հումք ու տեսակների մեծ պաշարներ, և այստեղ կարևորը ոչ միայն քարը արտահանելն է, այլ վերամշակման արդյունաբերություն ստեղծելն ու տարբեր տեխնոլոգիական կիրառումներից հետո այն շինարարական և այլ նպատակներով օգտագործելն ու արտահանելը:
ՙԸնդհանրապես, հանքարդյունաբերական ընկերությունները համակարգաստեղծ են, քանի որ գոյություն ունեցող հիմքի վրա հեշտ է նոր արտադրություն ստեղծել: Եթե ուզում ենք հանքագործական արդյունաբերության արտադրանքի ծավալը ավելացել ապա պետք է անպայման տեղական հենքի վրա կազմակերպվող արտադրությունը զարգացնել՚,-նշել է նա` հավելելով, որ պղնձագործության և մետաղագործության ուղղությամբ ևս լուրջ ծրագրեր կան: Անդրադառնալով ընկերության առաջնահերթություններին՝ Ա. Մկրտումյանն ընդգծել է, որ ներկայում ՙԲեյզ Մեթըլսի՚ նպատակը ոչ թե հանքերի ինտենսիվ շահագործումն է, այլ հանքաքարի արդյունահանման միջին տեմպեր ապահովելն ու կորզված պղինձն ավելի խոր վերամշակման ենթարկելով` ավելի մեծ արդյունք ստանալը: Նրա խոսքով` հանքարդյունաբերությունն առանց մետալուրգիայի ապագա չունի ոչ Արցախում, ոչ ՀՀ-ում, և շահելու է այն ընկերությունը, որն այսօր արդեն մտածում է մետաղագործության մասին: ՙՍա լրիվ նոր մշակույթ է, երբ քիչ ենք շահագործում ընդերքը և ստանում մեծ արդյունք, ու, որ ամենակարևորն է` բարձր տեխնոլոգիական աշխատատեղեր են ստեղծվում՚: Նա նաև հավելել է որ Կաշենում այս առումով լուրջ հաջողություններ կան. արդեն հիդրոմետալուրգիական եղանակով մետաղական պղինձ է արտադրվում: Սա բացառիկ տեխնոլոգիա է մեր տարածաշրջանի համար, քանի որ մինչ այժմ մետաղական պղինձ ստացվել է Ալավերդու պղնձաձուլարանում` կրակային եղանակով, որն ուներ մի շարք թերություններ, ամենավտանգավորն այդ շարքում ծծմբական գազերի արտանետումն է: Ալավերդու գործարանը նաև այդ պատճառով դադարեցրեց իր աշխատանքները: ՙՀիմա մենք հնարավորություն ունենք առանց կրակային մշակման, հեղուկների ցիրկուլյացիոն մեթոդի շնորհիվ, արտածել մետաղական պղինձ, որն արդեն մենք ստացել ենք փոշու տեսքով: Աշխատանքների բացառիկությունը նաև մինչև մետաղ ստանալը ծծումբը մեկուսացնելու հետ է կապված: Ստացվող ձուլածո պղնձի փորձարկումը երեք ամիս առաջ են կատարվել և գրանցվել է գոհացուցիչ արդյունք՚,- մանրամասնել է ընկերության ղեկավարը: Այդ ամենին զուգահեռ` նաև հնարավոր կլինի Դրմբոնի արտադրական հարթակներն օգտագործել մետաղական իրեր ստանալու նպատակով, արդեն սկսվել են մետաղալար և մետաղական խողովակների արտադրություն կազմակերպելու աշխատանքները: Ըստ գլխավոր տնօրենի, այսօր մեծ պահանջարկ կա հատկապես սառնարանային արտադրության մեջ օգտագործվող խողովակների և օդորակիչների պղնձալարերի նկատմամբ: Այդ արտադրանքը ևս շուկայում մրցունակ կլինի, քանի որ ամենաշատ ջերմատվություն ապահովում են պղնձաձույլ լարերը:
Մոտ ապագայում կմեկնարկի նաև աղացագնդերի արտադրությունը: Ա. Մկրտումյանի դիտարկմամբ` միայն իրենց ընկերությունում տարեկան օգտագործվում է մինչև 7 հազար տոննա աղացագունդ` հանքաքարը մանրացնելու համար: Նախնական փուլում 80 աշխատատեղով այդ արտադրությունը որոշվել է տեղակայել հենց Դրմբոնում` նաև բնակչության շրջանում հանքավայրի պաշարների սպառման հետ կապված գործազրկության մտավախությունը փարատելու համար: Ներկայում սպասում են պատվիրված սարքավորումների տեղ հասնելուն: Առաջին փուլում նախատեսվում է տարեկան ունենալ 4-5 հազար տոննա արտադրություն, իսկ մինչև գալիք տարվա վերջն այն կհասցվի 7-8 հազարի` այնքան, որքան ընկերության պահանջարկն է: Աղացագնդերի արտադրության ընթացքում օգտագործվելու է մետաղի ջարդոն` արդյունքում թափոններից մաքրվելով նաև հանրապետության տարածքը:
Նոր արտադրություններից քարի վերամշակման համար ընկերությունն արդեն 631,9 մլն դրամ է ծախսել: Մոտավոր հաշվարկներով շուրջ 230 մլն դրամ էլ կուղղվի աղացագնդերի արտադրության հիմնմանը: Աղացագնդերի արտադրությունը համեմատաբար քիչ ծախս է պահանջում, քանի որ օգտագործվել է նախկին հարստացուցիչ ֆաբրիկայի մասնաշենքի մի մասը:
Խոսելով ընկերության գործունեության առանձնահատկություններից, Ա. Մկրտումյանը հիշեցրել է, որ ցանկացած լեռնահանքային արտադրություն ենթադրում է փոխզիջում` մարդու և բնության միջև, ու զարգացած երկրներում վաղուց արդեն գործում է համաձայնություն այդ երկու կողմերի միջև: ՙՄեր նպատակն է` ստանալ լեռնահանքային արտադրության այնպիսի ստանդարտ, որը կարելի է ներկայացնել ամբողջ աշխարհում: Շատ կարևոր է նաև, որպեսզի արտաքին աշխարհը գնահատի մեր արածը: Մենք մեր գործունեությունն սկսել ենք այնպիսի պայմաններում, երբ լեռնահանքային ոլորտին վերաբերող օրենսդրական դաշտ գրեթե չկար: Հետագայում, իհարկե, ամեն բան կարգավորվել է: Այն ամենը, ինչի հասել ենք, հասել ենք պետության հետ համագործակցության արդյունքում: Հանրապետության սահմաններում երկու հսկա կոմբինատ ենք կառուցել: Նախորդ տարում մեր ընկերությունը հանրապետության բյուջեի մուտքերի շուրջ 40 տոկոսն է ապահովել՚,-մանրամասնել է նա: Ա. Մկրտումյանը հայտնել է նաև, որ ՙԲեյզ Մեթըլսը՚ մոտ ապագայում նաև ICO-ի` Ստանդարտացման միջազգային կազմակերպության լիցենզավորում կստանա, որը նույնպես առաջին նման դեպքը կլինի հայկական հանքարդյունաբերական ընկերությունների պատմության մեջ ու անհավատալի կդիտվի հանրապետության չճանաչվածության պայմաններում:
Նրա հավաստմամբ` ոչ պակաս կարևոր խնդիր է մարդկային ռեսուրսների վրա արտադրության ունենալիք ազդեցությունը նաև: ՙՄեր այստեղ գալով այս տարածքի բնակչությունն իր սոցիալ-կենցաղային խնդիրները լուծելու երկարաժամկետ հնարավորություն էր ստացել: Երիտասարդները մեր խորհրդով և օգնությամբ տեղում պահանջարկ ունեցող մասնագիտություն են ստացել` հավատացած, որ աշխատանքով ապհովված կլինեն հենց հարազատ գյուղում ու շրջանում՚,-նկատել է նա: Ըստ Ա. Մկրտումյանի` վերջին ժամանակներում ընկերության մտահոգությունը կադրային առկա ներուժն օգտագործելու հետ էր կապված: Նա հատկապես ուրախալի է համարում փաստը, որ 2350 աշխատողների շուրջ 90 տոկոսը արցախցիներ են, ինչն ուղիղ ապացույցն է, որ ընկերությունը տեղում լուրջ կադրային բազա է ապահովել. ՙՏՏ ոլորտի, տրանսպորտի, էներգետիկայի, մեխանիկայի ոլորտների լավագույն մասնագետները մեզ մոտ են: Մենք լավ շինարարներ ունենք. բոլոր շինությունները մեր ուժերով ենք կառուցում,-ասել է նա:
- Ընկերությունում գործի է դրվել հարակից համայնքների հետ սոցիալական համագործակցության աշխատանքների ծրագիր, արդեն շոշափելի ներդրումներ են արվել այս ուղղությամբ: Այդ ծրագրում ներառված են հարակից 20 համայնքներ: Մենք անընդհատ ուսումնասիրությունների մեջ ենք և այնպիսի արդյունք ենք ակնկալում, որպեսզի բնակչությունը 20-25 տարի աշխատանքով ապահովվածության հնարավորություն ունենա՚: