ԾԱՂԻԿՆԵՐԻ ՏԻՐՈՒՀԻՆ
Լուսինե ՇԱԴՅԱՆ
Աշխարհի ամենախորհրդավոր ու նուրբ լեզուն ծաղիկներինն է… Ֆլորիստ-դիզայներ Լիանա Մուսայելյանը նրանցից է, ում հաջողվել է բացահայտել ծաղկահարդարման արվեստի նրբությունները: ՙԱնբացատրելի է… Սա մի աշխարհ է, որը միայն իմն է՝ լեցուն սիրով ու քնքշանքով: Սերս դաշտային ծաղիկներն են. խենթանում եմ, ուզում եմ ամբողջը հետս վերցնել՚:
Լիանան ապրում է արվեստասերների բազմանդամ ընտանիքում, իսկ տնից ոչ հեռու ծաղկառատ դաշտեր են: Ամառային երեկոները աղջիկը քույրիկների հետ սովորաբար անցկացնում է այնտեղ: Իսկ տուն նրանք միշտ վերադառնում են փոքր ու մեծ ծաղկեփնջերով: Լիանան որոշել է, որ պետք է հավերժացնի ծաղիկների կյանքը: Նրա ձեռքերում ծաղիկները նոր շունչ են ստանում: ՙԿապ չունի որտեղ եմ կամ ում հետ, ծնկի կգամ ու կհավաքեմ հանդիպածս բոլոր ծաղիկները. նրանցից ստանում եմ նոր ու խորհրդավոր ինչ-որ բան՚:
Աղջկա սերը դիզայներական աշխարհի նկատմամբ գալիս է մանկուց: Ասում է, որ մայրիկին է նմանակել: Տարիներ շարունակ աշխատելով ծաղկի խանութում« Լիանան հնարավորություն ունեցավ բացահայտելու իկեբանայի նուրբ գաղտնիքները: Ծաղկի ու դիզայնի սեփական սրահ ունենալը շուտով դառնում է նրա երազանքը, երազանք, որն այսօր գեղեցիկ իրականություն է: Դիզայներական յուրահատուկ նմուշներով ու ծաղկեփնջերի ինքնատիպ ոճով Լիանան ներկայանում է Bonsai ծաղկի և դիզայնի սրահում (բոնսայ՝ ծառեր աճեցնելու արվեստ, որի շնորհիվ մեծ ծառերը վերածվում են գաճաճ, բայց միևնույն ժամանակ իրենց գործառույթները լրիվ կատարող ծառերի): Ծաղիկներ, գույներ, կտավներ, ձեռագործ աշխատանքներ, ստանդարտից դուրս կոմպոզիցիաներ, էկզոտիկ խոտաբույսեր… Սրահի շքամուտքից հայտնվում ես հեքիաթային մի աշխարհում, ուր քեզ դիմավորում է ծաղիկների ժպտադեմ տիրուհին: ՙՓորձել եմ ստեղծել կախարդական ու գողտրիկ հեքիաթից պոկված մի անկյուն, որտեղ յուրաքանչյուրը կհորինի իր երազանքն ու կբացահայտի հոգու խորքում թաքնված առեղծվածը՚,- ոգևորությամբ ասում է Լիանան: Աղջկա երազանքն իրականություն է ընտանիքի անդամների և զուգընկերոջ՝ Արմենի շնորհիվ: Դիզայներական բոլոր աշխատանքների հեղինակը Լիանան է, իսկ պատվանդանները, շրջանակներն ու փայտե դետալները Արմենի և Լիանայի հայրիկի ձեռքի աշխատանքն են: Սրահը լեցուն է աներևակայելի համադրությամբ ստեղծված ձեռակերտ իրերով: Անհնար է չնկատել նաև գեղեցիկ կտավները: Պարզվում է՝ նկարելն էլ աղջկա տարերքն է: Լիանայի կարծիքով՝ ձեռագործությունն այն աշխատանքն է, որը միշտ արդիական է. ՙՉէ՞ որ հեղինակն այստեղ ամբարում է իր երևակայությունը, արդյունքում ունենալով ոչ թե հաստոցների միջով անցնող ստանդարտ աշխատանքներ, այլ մտքի ու երևակայության նոր ՙծնունդներ՚՚: Լիանան լցված է նոր մտահղացումներով ու գաղափարներով և« ինչպես ինքն է ասում՝ անելիքներ դեռ շատ ունի: Անկեղծանում է՝ ցանկացած տեղ, որտեղ ծաղիկ եմ տեսնում, ինձ համար դրախտավայր է: Դիզափայտի ժայռերին բուսած փոքրիկ վայրի սուկուլենտները, որոնք երբևէ չէին գրավել որևէ մեկի ուշադրությունը, աննկատ չմնացին աղջկա աչքից. բերել ու խնամքով աճեցնում է իր գողտրիկ անկյունում: Հավելում է, որ երիտասարդներն այսօր խենթանում են սուկուլենտների ու տարոսիկաձև կակտուսների համար:
Լիանան աշխատում է նաև Ստեփանակերտի ՙՋրմուղ-կոյուղու՚ լաբորատորիայում: Վստահեցնում է, որ մեր ջուրը շատ մաքուր է ու պարզ, իսկ թեյամանի մակերևույթին առաջացող կրաքարերը պայմանավորված են ջրի բնական կոշտությամբ:
Մասնագիտությամբ Լիանան բուժքույր է, Արմենը՝ հաշվապահ: Իսկ ծաղիկները նրանց սիրո խորհրդանիշն են: Երիտասարդ զույգը վարպետացել է ծաղիկների մշակման գործում և տիրապետում է բազում հետաքրքիր գաղտնիքների, ինչպես« օրինակ« լուսային բնական ծաղիկները: ՙՄիշտ ձգտում ենք ստեղծել ինքնատիպ ու նախադեպը չունեցող աշխատանքներ՚,-ասում է Լիանան ու խոստովանում, որ Արմենի համբերությունն ու վերաբերմունքը ծաղիկների նկատմամբ ուրիշ է: Երկխոսության մեջ մտնելով ծաղիկներից ու բույսերից յուրաքանչյուրի հետ« նրանք վայելում են իրենց դրախտավայրը: Հարցիս՝ ո՞րն է ձեր ամենասիրելի ծաղիկը, Լիանան դժվարությամբ առանձնացրեց պիոնն ու փոքրիկ երիցուկը, իսկ ահա Արմենի պատասխանը հստակ էր. ՙԱմենասիրելի ծաղիկն իմ ծաղիկների տիրուհին է՚:
Հ. գ. Հոդվածը պատրաստել էի մինչ պատերազմը: Հետպատերազմյան իրականությունն այսօր այլ է… Փոքրիկ ընդմիջումից հետո Լիանան ու Արմենը կվերսկսեն իրենց գեղեցիկ ու հաճելի աշխատանքն առավել նոր ու կրեատիվ գաղափարներով: Առաջիկայում նրանք պատրաստվում են ամուսնանալ, իսկ ծաղիկները շարունակում են մնալ նրանց սիրո խորհրդանիշը: