ՀԱՂ­ԹԱ­ՆԱ­ԿԻ ՈՒ­ԺԸ ՄԵՐ ԱՐՅԱՆ ՄԵՋ Է

 Ա­զատ ո­ճի ըմբ­շա­մար­տը, լի­նե­լով օ­լիմ­պիա­կան մար­զաձև, լայն տա­րա­ծում և գոր­ծա­ծու­թյուն է գտել Ար­ցա­խի մար­զա­կան կյան­քում, ուս­տի և հան­րա­պե­տու­թյան տար­բեր բնա­կա­վայ­րե­րում շա­րու­նակ­վում են հա­մա­պա­տաս­խան խմ­բակ­ներ բաց­վել։

Օ­րերս ա­զատ ո­ճի ըմբ­շա­մար­տի խմ­բակ բաց­վեց Նո­րա­գյու­ղում, ին­չը սպոր­տի վար­պե­տու­թյան թեկ­նա­ծու, մար­զիչ Ար­մեն Մու­րա­դյա­նի նա­խա­ձեռ­նու­թյունն է։ Խմ­բա­կը գոր­ծե­լու է շա­բա­թա­կան ե­րեք ան­գամ։ Ե­րի­տա­սարդ մար­զի­չը ոչ միայն մար­զաձևի նկատ­մամբ սեր է ա­ռա­ջաց­նում և ա­նում հնա­րա­վոր ա­մեն ինչ, որ­պես­զի այն լայն տա­րա­ծում գտ­նի պա­տա­նի­նե­րի շր­ջա­նում, այլ նաև յու­րօ­րի­նակ հար­գան­քի տուր­քի մա­տու­ցում է Ար­մե­նի հա­րա­զատ­նե­րին՝ սպոր­տի վար­պետ­ներ պա­պի­կին, հորն ու հո­րեղ­բո­րը։ Չէ՞ որ նա Մու­րա­դյան­նե­րի եր­րորդ սե­րունդն է, ով զբաղ­ված է Ար­ցա­խում մար­զաձևի տա­րած­մամբ, և հա­մոզ­ված է, որ այն պատ­վով շա­րու­նա­կե­լու են իր հետ­նորդ­նե­րը։ Իս­կա­պես, անգ­նա­հա­տե­լի է Մու­րա­դյան­նե­րի ան­վանդն Ար­ցա­խում ըմբ­շա­մար­տի զար­գաց­ման և ընդ­լայն­ման գոր­ծում, ինչն այ­սօր պարտ­քի վեհ զգա­ցու­մով շա­րու­նա­կում է Ա. Մու­րա­դյա­նը։ Ար­մենն այն­պի­սի բուռն ոգևո­րու­թյամբ է խո­սում մար­զաձևի կարևո­րու­թյան մա­սին, մար­զաձև, ո­րը ոչ միայն կո­փում է մար­մի­նը, այլև մար­զում միտ­քը, հո­գին, դարձ­նում ա­վե­լի դի­մաց­կուն։ Այն ի­րոք անհ­րա­ժեշտ է մեր պա­տա­նի­նե­րին, ով­քեր մեր երկ­րի վաղ­վա պա­հա­պան­ներն են, մեր անվ­տան­գու­թյան ե­րաշ­խա­վո­րը։
Խմ­բա­կի բա­ցու­մը տե­ղի ու­նե­ցավ Վի­տա­լի Պետ­րո­սյա­նի ան­վան միջ­նա­կարգ դպ­րո­ցի մար­զա­դահ­լի­ճում, որ­տեղ և տե­ղի են ու­նե­նա­լու մար­զում­նե­րը։ Խմ­բակ այ­ցե­լող ե­րե­խա­նե­րի թիվն ար­դեն հաս­նում է եր­կու տաս­նյա­կի։ Ար­մատ­նե­րով նո­րա­գյուղ­ցի մար­զիչ Վա­հագն Հայ­րա­պե­տյա­նը հա­մոզ­ված է, որ գյու­ղաբ­նակ ե­րե­խա­ներն ա­վե­լի մկա­նուտ և պինդ են, ուս­տի և ա­ռա­վել մեծ են նրանց հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը կարճ ժա­մա­նա­կա­մի­ջո­ցում բարձր ար­դյունք­նե­րի հաս­նե­լու հա­մար։
Յու­րա­քան­չյուր հա­ջո­ղու­թյան ետևում տք­նա­ջան աշ­խա­տանքն է, մար­զի­չը ե­րե­խա­նե­րի հետ նաև հո­գե­բա­նա­կան, ման­կա­վար­ժա­կան աշ­խա­տանք է տա­նե­լու, որ­պես­զի պա­տա­նի մար­զիկ­նե­րը դաս­տիա­րակ­վեն բա­րու, գե­ղե­ցի­կի, վե­հի հա­մադ­րու­թյամբ։
Ար­մեն Մու­րա­դյանն իր գո­հու­նա­կու­թյունն ու շնոր­հա­կա­լու­թյու­նը հայտ­նեց հա­մայն­քի ղե­կա­վար Վլա­դի­միր Պետ­րո­սյա­նին և դպ­րո­ցի տնօ­րեն Է­րիկ Վար­դա­նյա­նին, ով­քեր պատ­րաս­տա­կա­մու­թյուն հայտ­նե­ցին նպաս­տել խմ­բա­կի կա­նո­նա­վոր գոր­ծու­նեու­թյա­նը։
-Կցան­կա­նա­յի, որ­պես­զի բո­լոր բնա­կա­վայ­րե­րում պատ­վախն­դիր մո­տե­ցում ցու­ցա­բեր­վեր պա­տա­նի բնա­կիչ­նե­րի ա­ռողջ ապ­րե­լա­կեր­պի, հա­գե­ցած ա­ռօ­րյա­յի ու վաղ­վա օր­վա նկատ­մամբ։ Չէ՞ որ այդ պա­տա­նի­նե­րից յու­րա­քան­չյուրն է կեր­տե­լու մեր երկ­րի լու­սա­վոր ա­պա­գան։ Եվ գու­ցե հենց նո­րա­գյուղ­ցի պա­տա­նի­նե­րից մե­կը օ­լիմ­պիա­կան խա­ղե­րում կբարձ­րաց­նի Ար­ցա­խի ե­ռա­գույ­նը,- մեզ հետ զրույ­ցի ըն­թաց­քում նշեց Ար­մե­նը։
Ցու­ցադ­րա­կան խա­ղե­րով հան­դես ե­կան Ար­մեն Մու­րա­դյա­նի սա­նե­րը, ով­քեր Ար­ցա­խի և մի­ջազ­գա­յին տար­բեր ա­ռաջ­նու­թյուն­նե­րում բազ­մա­թիվ ան­գամ­ներ գրա­վել են ա­ռա­ջա­տար տե­ղեր` բարձ­րաց­նե­լով մեր ե­ռա­գույ­նը՝ հիաց­մունք ա­ռա­ջաց­րել տար­բեր եր­կր­նե­րի մար­զիչ­նե­րի մոտ։ Վեր­ջին­ներս, չզս­պե­լով ի­րենց հե­տաք­րք­րա­սի­րու­թյու­նը, հարց­նում էին՝ ին­չու՞մ է այս ե­րե­խա­նե­րի հա­ջո­ղու­թյան գաղտ­նի­քը: Մար­զիչ Ար­մեն Մու­րա­դյա­նի պա­տաս­խա­նը միան­շա­նակ էր. Հաղ­թա­նա­կի ու­ժը մեր ա­րյան մեջ է...
Ինչ­պես նշեց մար­զի­չը, ըմբ­շա­մար­տով զբաղ­վող ե­րե­խա­ներ կան, ով­քեր ապ­րում են սո­ցիա­լա­պես ա­նա­պա­հով պայ­ման­նե­րում։ Սա­կայն դա ար­գելք կամ խո­չըն­դոտ չի հան­դի­սա­նում ա­վե­լի ե­ռան­դով մարզ­վե­լու հա­մար։
Ու­նե­նալ ա­մուր կամք, ինք­նա­տի­րա­պե­տում և սա­ռը դա­տո­ղու­թյուն ցան­կա­ցած ի­րա­վի­ճակ­նե­րում՝ ու­սու­ցա­նում է մար­զաձևը։
Դի­մե­լով իր սա­նե­րին` մար­զիչն ա­սաց.
-Այն­քան շուտ է թռ­չում ժա­մա­նա­կը, որ ինչ չհասց­նեք այ­սօր՝ չեք հասց­նի նաև վա­ղը։ Պետք է գի­տակ­ցեք, որ ձե­զա­նից է կախ­ված մեր պե­տու­թյան հու­սա­լի ա­պա­գան, դուք պի­տի դառ­նաք Ար­ցախ աշ­խար­հի լիի­րավ տե­րը, և ձե­զա­նով պի­տի հպար­տա­նանք բո­լորս։ Ուս­տի, ձե­զա­նից պա­հանջ­վում է ա­մուր կամ­քի դրսևո­րում, հաս­տա­տա­կա­մու­թյուն։ Ե­ղեք ո­գով ա­մուր և կամ­քով տո­կուն՝ նո­րա­նոր հաղ­թա­նակ­ներ ամ­րագ­րե­լու դժ­վա­րին ճա­նա­պար­հին։
Հու­սանք, Նո­րա­գյու­ղի օ­րի­նա­կը վա­րա­կիչ կլի­նի մյուս բնա­կա­վայ­րե­րի հա­մար և տա­րեց­տա­րի ա­վե­լի կընդ­լայն­վի ա­զատ ո­ճի ըմբ­շա­մար­տի խմ­բակ­նե­րի աշ­խար­հագ­րու­թյու­նը։