ԱՄՆ-Ը ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ԳԱԳԱԹՆԱԺՈՂՈՎԻՆ ՀՐԱՎԻՐՈՒՄ Է ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ, ԲԱՅՑ ՈՉ ԱԴՐԲԵՋԱՆԻՆ ՈՒ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻՆ
Հարութ ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ
ՙԿալիֆոռնիա կուրիեր՚ թերթի հրատարակիչ և խմբագիր
Սպիտակ տունը վերջերս հայտարարեց, որ ավելի քան 100 երկրների հրավիրել է մասնակցելու դեկտեմբերի 9-10-ը կայանալիք առցանց ՙԺողովրդավարության գագաթնաժողովին՚։
Գագաթնաժողովի հրավիրվածների թվում են Հայաստանն ու Վրաստանը, բայց ոչ Ադրբեջանն ու Թուրքիան, որոնք բռնապետական երկրներ են։ Հետաքրքիրն այն է, որ վերջին երկու երկրները չէին դժգոհել գագաթնաժողովում իրենց բացակայությունից, մինչև տեղեկանալը, որ Հայաստանը հրավիրված է։
Սպիտակ տունը հայտարարեց, որ նախագահ Ջո Բայդենն ասել է. ՙմեր ժամանակի մարտահրավերն է ցույց տալ, որ ժողովրդավարությունները կարող են գործել՝ ՙբարելավելով իրենց սեփական ժողովրդի կյանքը և լուծելով աշխարհի առջև ծառացած ամենամեծ խնդիրները՚։ Նախագահը ՙվերականգնեց դաշինքները մեր ժողովրդավար գործընկերների և դաշնակիցների հետ՝ համախմբելով աշխարհը՝ ոտքի կանգնելու մարդու իրավունքների խախտումների դեմ, լուծելու կլիմայական ճգնաժամը և պայքարելու համաշխարհային համավարակի դեմ, այդ թվում՝ պատվաստանյութերի հարյուրավոր միլիոն չափաբաժիններ նվիրաբերելով աշխարհի տարբեր երկրների՚։
Սպիտակ տան հայտարարության մեջ նաև ասվում է, որ այս գագաթնաժողովին ՙմոտ մեկ տարի անց կհետևի երկրորդ, անձնական ներկայությամբ գագաթնաժողովը։ Առցանց գագաթնաժողովը, որը տեղի կունենա [2021 թ.] դեկտեմբերի 9-10-ին, կքաջալերի հանձնառություններն ու նախաձեռնությունները երեք հիմնական թեմաներով` պաշտպանություն ընդդեմ բռնապետության, կոռուպցիայի դեմ պայքար և մարդու իրավունքների նկատմամբ հարգանքի խթանում։ Մեկ տարվա խորհրդակցությունից, համակարգումից և գործողություններից հետո նախագահ Բայդենն այնուհետև կհրավիրի համաշխարհային ղեկավարներին հավաքվել ևս մեկ անգամ՝ ցուցադրելու իրենց հանձնառությունների ուղղությամբ ձեռք բերված առաջընթացը։ Երկու գագաթնաժողովները համախմբելու են պետությունների, քաղաքացիական հասարակության, բարեգործության և մասնավոր հատվածի ղեկավարներին, ինչը հնարավորություն կտա համաշխարհային ղեկավարներին լսել միմյանց և իրենց քաղաքացիներին, կիսել հաջողությունները, խթանել միջազգային համագործակցությունը և անկեղծորեն խոսել ժողովրդավարության առջև ծառացած մարտահրավերների մասին, որպեսզի միասին ամրապնդեն հիմքերը ժողովրդավարության նորացման համար՚։
Սպիտակ տան այս հայտարարությունից հետո բուռն քննարկում ծավալվեց, թե ինչու որոշ երկրներ հրավիրված են գագաթնաժողովին, իսկ ուրիշները՝ ոչ։ Ակնհայտ է, որ այս գագաթնաժողովի նպատակն է՝ զինակցություն ձևավորել ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ՝ ընդդեմ իր մրցակիցների՝ Չինաստանի և Ռուսաստանի։ Արդյոք հրավիրված ղեկավարներից ոմանք ունե?ն մտահոգություն, որ իրենց կդիտարկեն որպես ՙարևմտամետ՚ և ՙընդդեմ Չինաստանի ու Ռուսաստանի՚։ Սա հատկապես զգայուն խնդիր է Հայաստանի համար, որն ամուր ռազմական և տնտեսական կապեր ունի Ռուսաստանի հետ և գտնվում է Չինաստանի հետ սերտ հարաբերություններ հաստատելու գործընթացում։ Ինչպե?ս կվերաբերվեն Չինաստանն ու Ռուսաստանը Հայաստանի մասնակցությանը նման գագաթնաժողովին։ Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, ով ընդունել է ԱՄՆ-ի հրավերը, պետք է լրջորեն մտածի նման գագաթնաժողովին իր մասնակցության համար ռուսական բացասական արձագանքի մասին։ Սակայն մասնակցությունից հրաժարվելը ևս կարող է հետևանքներ առաջացնել Միացյալ Նահանգների հետ։
Հայաստանին հրավիրելով գագաթնաժողովին` Միացյալ Նահանգները, հավանաբար, հրապուրում է Հայաստանի կառավարությանը մերձենալ Արևմուտքի հետ։ ՙԳագաթնաժողովի կազմակերպման աշխատանքներում ներգրավված ամերիկացի պաշտոնյան ՙՌոյթերս՚-ին ասել է, որ աշխարհի բոլոր տարածաշրջաններից հրավերներ են ուղարկվել ժողովրդավարության տարբեր փորձ ունեցող երկրների։ ՙԽոսքը չէր գնում հաստատելու, որ ՙԴուք ժողովրդավարական եք, դուք ժողովրդավարական չեք՚։ Դա այն գործընթացը չէ, որի միջով մենք անցել ենք՚։ Բայդենի վարչակազմի պաշտոնյաներն ասում են, որ իրենք պետք է ՙընտրություն կատարեին՚՝ ապահովելու տարածաշրջանային բազմազանություն և լայն մասնակցություն՚, հաղորդում է ՙՌոյթերսը՚։
Բնականաբար, Ադրբեջանը և Թուրքիային այնքան էլ գոհ չէին, որ Հայաստանին հրավիրել են գագաթնաժողովին, մինչդեռ իրենց անտեսել էին։ Ադրբեջանական թերթերից մեկում հրապարակված՝ ՙԺողովրդավարության գագաթնաժողովը կամ երկակի ստանդարտների վառ օրինակը՚ վերնագրով հոդվածում մեջբերվում է Ադրբեջանի խորհրդարանի պատգամավոր Վուգար Իսկանդարովին, որը դժգոհել է. ՙԾիծաղելի է, որ այնպիսի երկրներ, ինչպիսիք են Ադրբեջանը, Թուրքիան և Հունգարիան, չեն հրավիրվել գագաթնաժողովին, որտեղ ժողովրդավարության մակարդակը շատ ավելի բարձր է, քան հրավիրված երկրների մեծ մասը՚։ Իսկանդարովը պետք է լիովին կույր լինի՝ չտեսնելու մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումները և ժողովրդավարության բացակայությունը Ադրբեջանի և Թուրքիայի բռնապետական վարչակարգերում։
Ադրբեջանական լրատվական կայքերից մեկն էլ ավելի հեռուն գնաց՝ պնդելով, որ Հայաստանը հրավիրվել է շնորհիվ ԱՄՆ-ում ամերիկահայերի ազդեցության. ՙՊետք չէ խորանալ նախորդ տարիների մեջ, բավական է տեսնել, թե ինչ է եղել և շարունակվում է տեղի ունենալ Վաշինգտոն-Հայկական սփյուռք հարաբերություններում վերջին մեկ տարվա ընթացքում։ Ամերիկյան դիվանագիտության խոնարհումները Երևանի նկատմամբ, հակաադրբեջանական անվերջ քննարկումներն ու հայկական լոբբիի պնդմամբ կայացված որոշումները ինքնին խոսուն են՚։
Թեև ադրբեջանական այս կայքը լիովին ուռճացված գնահատական է տվել Վաշինգտոնում ամերիկահայերի հզորությանը, այնուամենայնիվ, դա ողջունելի հաճոյախոսություն է։ Ադրբեջանն ու Թուրքիան, թվում է, սարսափում են ԱՄՆ-ում հայկական լոբբիի քաղաքական ազդեցությունից...