ՕՊԵՐԱՏԻՎ - ՀԵՏԱԽՈՒԶԱԿԱՆ ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅՈՒՆԸ ԿԿԱՐԳԱՎՈՐՎԻ ՕՐԵՆՔՈՎ
Վլադիմիր ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
ԱՀ վաստակավոր իրավաբան
Ցանկացած երևույթ կամ գործողություն, իր անցյալի արմատներուվ և ներկայի արտացոլմամբ, նայում է ապագային։
Օպերատիվ-հետախուզական գործունեությունը (կրճատ՝ ՕՀԳ) հանցավորության դեմ պայքարի ոլորտի գործունեության հնագույն տեսակներից մեկն է, այն երկրագնդի վրա ծագել է ՙբանական մարդու՚ երևան գալու հետ միաժամանակ։ Ասել է թե՝ ՕՀԳ - ն այնքան հին է, որքան մարդկային ցեղի գոյությունը։ Այդ համատեքստում համարձակորեն կարելի է պնդել, որ ՕՀԳ-ի հիմքերը դրվել են դեռևս նախնադարյան-համայնական հասարակարգում։ Պատմությունը վկայում է, որ նախամարդը, վայրի գազանի որսը դյուրին դարձնելու նպատակով, ծպտվում, քողարկվում էր իր իսկ կողմից որսած գազանի մորթու մեջ և դարանակալ վիճակում հետևում որսի շարժին։ Նախամարդու այդ արարքի ՙդիտարկումը՚ կարելի է ներկայիս ՕՀԳ-ի միջոցառումներից մեկը համարել։ Եվ այդ գործողությունը նախամարդը կատարել է մարդկային ցեղի կեցության տևականությունն ապահովելու նպատակով։ Անվիճելի է, որ հանցավորությունը, որպես սոցիալական երևույթ, մարդկանց սոցիալական ընդհանրության անբաժան մասն է կազմել նաև մարդկային ցեղի ավելի վաղ ժամանակաշրջանում։ Իհարկե, հազարամյակների ընթացքում մարդկության զարգացման հետ մեկտեղ փոխվել են նաև ՕՀԳ-ի ձևերը, մեթոդները և օգտագործման միջոցները, սակայն պահպանվել է նրա բուն էությունը՝ այս կամ այն կենսական նպատակին հասնելու առնչությամբ ծածկել, սքողել գործողությունները։
Պատմությանը հայտնի են դեպքեր, երբ Մակեդոնացին, Հաննիբալը, Տիգրան Մեծը, Չինգիզ խանը և այլոք ճակատամարտերը, պատերազմները շահել են հմուտ հետախուզության շնորհիվ։ Ամեն դեպքում, պատմության զարգացման որոշակի փուլում տեղի է ունեցել հետախուզության գործառույթների երկփեղկում, որի արդյունքում արտաքին հետախուզությունն ապահովել է պետության անվտանգությունն արտաքին միջամտությունից, իսկ ներքինը այսինքն` ՕՀԳ-ն, պայքար է մղել հանցավորության և այն անձանց չեզոքացման դեմ, որոնք կանգնել են հայրենիքին դավաճանելու ճանապարհին՝ իրենց գործողություններով վնաս հասցնելով պետական և հասարակական շահերին։
Ինչպես քրեադատավարական գործունեությունը, այնպես էլ ՕՀԳ-ն, պետաիրավական բնույթ են կրում։ Սակայն պետաիրավական գործունեության այդ երկու տեսակներն իրականացվում են տարբեր իրավական ռեժիմներով և էականորեն տարբերվում են միմյանցից։ ՕՀԳ-ն հատուկ միջոցների և մեթոդների համակարգ է, որի առաքելությունն ինչպես բացահայտ, այնպես էլ գաղտնի միջոցներով հանցագործությունների և դրանք կատարած անձանց բացահայտումն է։ Այդ առումով վերջինս կոչված է լուծել այնպիսի խնդիրներ, որպիսիք չեն կարող լուծվել այդ գործունեությունից դուրս այլ իրավական միջոցներով և մեթոդներով ։
Իրավապահ գործունեության այս տեսակը հայ իրականության մեջ առաջին անգամ օրենսդրական կարգավորման ենթարկվեց 2007թ. հոկտեմբերի 22-ին՝ ՀՀ Ազգային ժողովի ընդունած՝ ՙՕպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին՚ օրենքով։ Արցախում նույնանման օրենքի ընդունումը վաղուց անհրաժեշտ էր, քանի որ 2008թ. դեկտեմբերի 17-ին Ազգային ժողովի ընդունած՝ ԼՂՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի (այսուհետ՝ Օրենսգիրք) մի շարք հոդվածներ հղում են կատարում ԼՂՀ-ում դեռևս գոյություն չունեցող ՙՕպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին՚ օրենքին։ Այդ այն դեպքում, երբ Օրենսգրքի մի շարք ինստիտուտների գործընթացը պայմանավորված էր այդ չընդունված օրենքով։ Այսպես, Օրենսգրքի 292-րդ հոդվածը, թվարկելով քաղաքացիների գաղտնիության իրավունքի սահմանափակման հետ կապված ՕՀԳ-ները (նամակագրության, հեռախոսային խոսակցությունների, փոստային, հեռագրական և այլ հաղորդումների գաղտնիություն), միաժամանակ նշում է, որ դատարանի որոշման հիման վրա իրականացվող օպերատիվ-հետախուզական միջոցառումների (այսուհետ՝ ՕՀ միջոցառումներ) տեսակները սահմանվում են ՙՕպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին՚ ԼՂՀ օրենքով։ Փաստորեն Օրենսգրքում ՕՀԳ-ի մասին օրենքի անվանումը կար, բայց իրականում օրենքը չկար։ Ինչևէ: Վերջապես ԱՀ Ազգային ժողովը 2019թ. մարտի 27-ին ընդունեց ՙՕպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին՚ ԱՀ օրենքը, որը հանրապետության Նախագահի կողմից ստորագրվել և ապրիլի 15-ին մտել է ուժի մեջ։ Թեև ինչ-որ իմաստով օրենքի ընդունումն ուշացումով կյանքի իրավունք ստացավ, բայց դա առաջնահերթ անհրաժեշտության իրավական փաստաթուղթ է հանդիսանում։
ՕՀԳ-ի մասին օրենքի իրավական հիմքն ու նրա կարգավորումներն օրենսդրորեն ամրագրված են օրենքի երկրորդ հոդվածում։ Սահմանադրա-իրավական հարթությունում այն սահմանադրա-իրավական նորմերի համակցություն է, որը վերաբերում է հանցավոր ոտնձգություններից անձի, հասարակության և պետության օրինական իրավունքների ու շահերի պաշտպանությանը։ Միջազգային իրավական հարթությունում միջազգային իրավունքի համընդհանուր նորմերը, սկզբունքները և ԱՀ վավերացրած միջազգային պայմանագրերն են։ Օրենսդրական հարթությունում դրանք այն բոլոր ինստիտուտները և նորմերն են, որոնք ամրագրված են ԼՂՀ քրեական դատավարության օրենսգրքով, ՙՕպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին՚, ՙԱզգային անվտանգության մարմինների մասին՚, ՙԴատախազության մասին՚, ՙՈստիկանության մասին՚ և ՙՀարկային ծառայության մասին՚ ԼՂՀ օրենքներով։
ՕՀԳ հասկացության օրենսդրական սահմանումը տրված է օրենքի 3-րդ հոդվածով, որի համաձայն՝ ՕՀԳ-ն մարդու և քաղաքացու իրավունքներն ու ազատությունները, պետական և հասարակական անվտանգությունը հակաիրավական ոտնձգություններից պաշտպանելու նպատակով օրենքով նախատեսված ՕՀԳ իրականացնող մարմինների կողմից ՕՀ միջոցառումների անցկացումն է։ ՕՀԳ-ի մասին օրենքի 14-րդ հոդվածով ամրագրված է 17 միջոցառում՝ 1) օպերատիվ հարցում, 2) օպերատիվ տեղեկությունների ձեռքբերում, 3) համեմատական հետազոտումների նմուշների հավաքում, 4) հսկիչ գնում, 5) վերահսկելի մատակարարում և գնում, 6) իրերի և փաստաթղթերի հետազոտում, 7) արտաքին դիտում, 8) ներքին դիտում, 9) անձի նույնացում, 10) շենքերի, շինությունների, կառույցների, տեղանքի և տրանսպորտային հետազոտում, 11) նամակագրության, փոստային, հեռագրական և այլ հաղորդումների վերահսկում, 12) հեռախոսային խոսակցությունների վերահսկում, 13) օպերատիվ ներդրում, 14) օպերատիվ փորձարարություն, 15) ֆինանսական տվյալների մատչելիության ապահովում և ֆինանսական գործարքների գաղտնի վերահսկում, 16) կաշառք ստանալու կամ կաշառք տալու նմանակում, 17) համակարգչային տեղեկատվության ստացում։
Իրենց վերապահված լիազորությունների շրջանակներում ՕՀԳ իրականացնելու իրավունք ունեն ազգային անվտանգության ծառայությունը, ոստիկանությունը և հարկային մարմինները։ ՕՀ գործունեություն իրականացնող յուրաքանչյուր սուբյեկտ, կախված իր գերատեսչական առանձնահատկություններից և գործառույթների ներգերատեսչական բաժանումից, ունի իր լիազորությունների շրջանակը։
Հարկ է նշել, որ ներքին դիտում, նամակագրության, փոստային, հեռագրական և այլ հաղորդումների վերահսկում, ֆինանսական տվյալների մատչելիության ապահովում և ֆինանսական գործարքների գաղտնի վերահսկում, համակարգչային տեղեկատվության ստացում ՕՀ միջոցառումները կարելի է անցկացնել միայն այն դեպքերում, երբ անձը, ում նկատմամբ պետք է դրանք անցկացվեն, կասկածվում է ծանր և առանձնապես ծանր հանցագործության կատարման մեջ, և եթե կան հիմնավոր ապացույցներ, որ այլ եղանակով ՕՀ միջոցառումն անցկացվող մարմնի կողմից օրենքով իր վրա դրված խնդիրների իրականացման համար անհրաժեշտ տեղեկատվության ձեռքբերումն անհնարին է ։
Այն դեպքերում, երբ ՕՀ միջոցառման անցկացման հապաղումը կարող է հանգեցնել ահաբեկչության կատարման, կամ հնարավոր են ԱՀ պետական, ռազմական կամ բնապահպանական անվտանգությանն սպառնացող իրադարձություններ կամ գործողություններ, ապա թույլատրվում է նման միջոցառումների անցկացումը՝ այդ մասին 6 ժամվա ընթացքում տեղյակ պահելով օպերատիվ ստորաբաժանման ղեկավարին ։
ՕՀ միջոցառումների իրականացման նկատմամբ անմիջական վերահսկողությունն իրականացնում է այդ միջոցառումներն անցկացնելու մասին որոշում կայացրած պաշտոնատար անձը, ով անմիջական պատասխանատվություն է կրում ՕՀԳ-ի իրականացման օրինականության համար։ Նախաքննության և հետաքննության նկատմամբ դատավարական ղեկավարում իրականացնելիս դատախազը հսկողություն է իրականացնում ՕՀԳ-ի օրինականության նկատմամբ՝ օրենքով իրեն վերապահված լիազորությունների սահմաններում։ Դատախազի կողմից հսկողության ենթակա չեն ՕՀԳ-ի կազմակերպման և իրականացման եղանակները ։
Արցախի Սահմանադրության 3-րդ հոդվածի համաձայն՝ մարդը բարձրագույն արժեք է։ Մարդու և քաղաքացու հիմնարար իրավունքների և ազատությունների հարգումն ու պաշտպանությունը հանրային իշխանության պարտականություններն են։ Սահմանադրա-իրավական այս նորմերի համատեքստում ՕՀԳ-ի մասին օրենքը յուրաքանչյուր քաղաքացու իրավունք է վերապահում իր նկատմամբ քրեական գործի հարուցումը մերժվելուց կամ հարուցված քրեական գործի վարույթը կարճվելուց՝ հանցագործության դեպքի բացակայության կամ արարքի կատարման մեջ հանցակազմի բացակայության պատճառով, կամ` պատճառված վնասը քրեական օրենքով օրինաչափ համարվելուց կամ իր նկատմամբ արդարացման դատավճիռ կայացվելուց հետո՝ եռամսյա ժամկետում ՕՀԳ իրականացնող մարմիններից պահանջելու իր նկատմամբ իրականացված ՕՀ միջոցառումների հետևանքով ստացված նյութերը և փաստաթղթերը։ Նշված նյութերը և փաստաթղթերը տրամադրելը մերժվում են, եթե առկա է պետական կամ ծառայողական գաղտնիքի հրապարակման վտանգ, կամ երբ դրանով կարող են բացահատվել ՕՀԳ իրականացնող մարմինների հաստիքային գաղտնի աշխատակիցները և այդ մարմինների հետ գաղտնի հիմունքներով համագործակցող կամ համագործակցված անձինք։
Ներկա պայմաններում միայն բացահայտ մեթոդներով հանցավորության դեմ պայքարը դժվար է, և այդ առումով, հանցավորության դեմ պայքարի այլ պետաիրավական ձևերի (քրեաիրավական, քրեադատավարական, վարչաիրավական) կողքին ՕՀ միջոցառումները հատուկ նշանակություն են ստանում։ Գաղտնիք չէ, որ մեր հանրապետության զարգացման ներկա փուլում հանցավորությունը և կոռուպցիան իրական վտանգ են ներկայացնում առավել կարևոր սոցիալական արժեքներին և երկրի ազգային անվտանգությանը։ Հանցավորությանը հակազդելու կարևոր միջոց եղել և մնում է ՕՀԳ-ն, որի արդյունավետությունն անմիջապես կախվածության մեջ է գտնվում նրա նորմատիվ-իրավական կարգավորման որակից։
Այսպիսով, ՕՀԳ-ի մասին օրենքը հնարավորություն կտա օրենսդրական մակարդակով ձևավորել ԱՀ օպերատիվ-հետախուզական օրենսդրությունը, ճանաչել հանցավորությանը հակազդելու գաղտնի ձևերի, միջոցների և մեթոդների լեգիտիմությունը: ՕՀԳ-ն պետաիրավական գործունեության լիարժեք կարգավիճակ կստանա, այդ ոլորտում կուժեղացվի մարդու և քաղաքացու իրավունքների և ազատությունների պահպանման նշանակությունը, կվերացվի ՕՀԳ -ի իրականացման մենաշնորհը, դրա կատարման դատական ու գերատեսչական վերահսկողությունը և դատախազական հսկողությունը կենթարկվեն ավելի հստակ իրավական կարգավորման։